Categorie: Geschenken van Michaël

Geschenken van Michaël

Wonderen herkennen

C: Goeiemorgen, Michaël. Van dit onderwerp word ik heel blij. Laten we het vandaag over wonderen hebben!

M: Wonderen zijn overal om je heen. De kunst is om ze te herkennen. Wonderen zijn uitingen van Liefde, dus alleen met een blik vol liefde kun je ze waarnemen.

C: Werken ze dan ook alleen maar als je ze kunt zien?

M: Wonderen zijn altijd werkzaam, hun werkzame kracht hangt niet af van jouw bewustzijn ervan. Het kunnen ervaren van de weldaad van het wonder hangt er wel vanaf.

C: Ik herinner me dat ik in mijn tweede blog schreef over het hebben van een zonnige bui en hoe je het leven dan positiever ziet. Dit is dus de bewustzijnstoestand om wonderen te kunnen zien. Dit klinkt heel logisch.

Maar ik kan me ook situaties herinneren waarin ik het even helemaal niet meer zag zitten en er juist op die momenten wonderen gebeurden, waardoor ik als bij toverslag uit mijn negatieve bui werd gehaald, bijvoorbeeld doordat ik net op dat moment een dierbare tegenkwam, iemand net dat woord sprak dat ik op dat moment nodig had, net dat liedje op de radio kwam of doordat ik juist op dat moment een grandioos idee kreeg.

M: Dit heeft alles te maken met het loslaten van je eigen overtuigingen en het open staan voor de blik van de liefde, al is het maar voor een fractie van een seconde. Op die momenten nodig je ons engelen uit om bij je te komen.

C: Aha, dus het gaat om deze ‘blik van de liefde’. Kun je hier meer over vertellen?

M: Liefde is de enige werkelijkheid die er is. Er is alleen maar liefde. Dat jij vaak wat anders ziet, ligt aan jou. Je vertroebelt je blik met allerlei lelijkheid waardoor de liefde niet meer zichtbaar is. We hebben het eerder al gehad over hoe jij je eigen waarneming creëert. Dat waar je bang voor bent, ervaar je juist. Dit geldt voor al je overtuigingen. Wat je denkt, zie je om je heen, omdat je alleen gefocust bent om datgene waar te nemen waar je in gelooft. En alleen wat je gelooft, waardeer je. En wat je waardeert, verlang je dus te zien.

Op het moment dat jij ervoor kiest iets anders te willen zien dan je gebruikelijke waarnemingen, stel je jezelf open voor een nieuwe waarneming. Het gaat dus om je verlangen om iets anders te willen zien, iets beters, iets mooiers. Vaak op de momenten waarop je het even niet meer ziet zitten, zoals jij het beschrijft, geef je jezelf over. Je verlangt iets beters en mooiers, maar zelf weet je niet meer hoe of wat. Juist op die momenten sta je open voor de blik van de liefde, enkel en alleen omdat je datgene wat het zicht op die liefde vertroebelde niet meer wilt. De liefde wordt dan gewoon zichtbaar.

C: Ik hoef dus niet mijn best te doen om heel bewust aan liefdevolle dingen te denken, ik hoef alleen maar te verklaren dat ik alles wat het zicht op de liefde vertroebelt, niet meer wil zien en dan verschijnt de liefde gewoon. En dat verschijnen van de liefde zie ik doordat er op die momenten wonderen gebeuren.

Maar hoe zit het dan met mensen die door een wonder uit een penibele situatie worden gered. Ik denk bijvoorbeeld aan de serie ‘I shoudn’t be alive’, waar mensen op een wonderbaarlijke manier rampen of ongelukken overleven wat eigenlijk niet mogelijk is. Deze mensen beschrijven niet altijd dat ze heel bewust bezig zijn met het loslaten van hun eigen overtuigingen. Vaak zijn ze juist druk bezig met overleven.

M: Ze zijn druk bezig met overleven, omdat ze ergens weten dat er een manier moet zijn om uit hun penibele situatie te komen, ook al weten ze niet hoe. Op die momenten spreken ze hun Goddelijke kracht aan. Ze laten hun gebruikelijke visie op zichzelf en waar een mens toe in staat is los en weten ergens dat ze groter zijn dan hun nietige menselijke lichaam. En dit is ook zo! Juist daarom zijn ze in staat tot bovenmenselijke prestaties.

Het wonder kan op die manier tot je komen. Het kan ook komen in de vorm van een helpende hand, bijvoorbeeld door mensen om je heen die op het juiste moment op de juiste plaats verschijnen of zogenaamde toevalligheden.

C: Of engelen, die ineens verschijnen?

M: Wie zegt, dat de helpende mensen waar ik het over heb, geen engelen zijn? Het kan allemaal.

Een derde uitingsvorm van een wonder is plotselinge helderheid. Dit kan komen in de vorm van een goed idee, maar ook in de vorm van vergeving. En hiermee bedoel ik dat je jezelf of een ander, die je eerst nog veroordeelde, ineens kunt zien in een ander licht. Letterlijk zie je de liefde in die persoon. Al de lagen van lelijkheid, haat of veroordeling die je eerder in die persoon had gezien, vallen weg, en de liefde wordt zichtbaar.

C: Oh, die vind ik wel heel mooi. Ik vind vergeving soms best lastig. Vooral waar het om mezelf gaat. Ik ben best geneigd om mild te zijn naar een ander, al zeg ik het zelf, maar ik ben keihard voor mezelf. Oh, wat vind ik mezelf soms stom. En dan ben ik druk bezig om mezelf te vergeven, wat natuurlijk voor geen meter lukt. En op die momenten zeg je altijd tegen mij: ‘meid, vraag het mij en ga gewoon iets leuks doen’. In feite zeg je dat ik het los moet laten. Je best doen om te vergeven heeft geen zin. Vergeven is loslaten, de dingen zien voor wat ze zijn en het wonder toelaten. De lelijke lagen vallen af en de liefde wordt moeiteloos zichtbaar.

M: Precies.

 

 

Geschenken van Michaël

De dood voorbij

C: Nou, Michaël, je gooit me wel gelijk in het diepe door me over zo’n groot en beladen onderwerp als de dood te laten schrijven in pas mijn derde blog.

M: Wat maakt het zo beladen voor je?

C: Ik ben vooral bang voor de reacties van mensen denk ik. Zelf vind ik de dood steeds minder beladen, zeker nu ik steeds meer leer over de illusoire aard ervan. Maar erover schrijven is een tweede.

M: Ik zal je erdoorheen leiden. Vertel maar over de dromen die je afgelopen nacht had.

C: Ik droomde dat een goede vriend van ons, die onlangs is overleden, mijn man en mij een bezoek bracht. Hij verscheen in de keuken. Ik kon hem haarscherp zien. Hij keek heel gelukkig en had blije pretoogjes. Hij had een soort halo van licht om zich heen. Hij liet me merken dat het goed met hem gaat.

Dit is op zich niet nieuw voor me. Ik heb vaker contact met overleden mensen in mijn dromen. Wat ik daarna droomde, dat vind ik vooral beladen om over te schrijven: de angst voor de dood. Daar zit alle lading op. Ik droomde dat ik in een donker zwart gat viel, maar ik kon niet onderscheiden of ik nu omhoog ging of omlaag viel. Ik voelde me gedesoriënteerd en angstig. Het gevoel duurde echter maar een fractie van een seconde. Ik kon jou, Michaël, heel dicht bij me in de buurt voelen. Toen ik wakker werd zag ik allemaal witte angstige gezichten. Ook deze gezichten zijn niet nieuw voor me. En sinds ik weet wat het betekent, ben ik er niet meer bang voor.

Ik ben er achter gekomen dat ik angstschillen kan waarnemen. Angstige lading bestaat eigenlijk uit een verzameling angstige gedachten. Je kunt je wel voorstellen dat de angst voor de dood bestaat uit heel veel angstige gedachten van miljoenen mensen bij elkaar. Al deze gedachten bij elkaar klonteren als het ware samen en vormen astrale schillen. En deze schillen kan ik waarnemen als een soort horrorshow van witte hologrammen.

Ik vroeg jou Michaël, om de schillen weg te halen uit mijn blikveld. Ik hoef er namelijk niets mee, alleen maar een neutrale houding aannemen. Ik heb ze gezien voor wat ze zijn en dan mogen ze weer gaan. Vrijwel gelijk nadat ik het je vroeg, verdwenen ze.

Vanmorgen vroeg ik je of dit misschien de stervenservaring van onze vriend was geweest die ik tot me kreeg.

M: En ik vertelde je toen dat dit inderdaad een stervenservaring was van de meer angstige soort. Het gaat er niet om of dit de ervaring van je vriend was. Het is een collectieve ervaring. Het is niet eng om dood te gaan, maar als je er bang voor bent, koester je bange gedachten die op dat moment ook werkelijkheid voor je worden. Precies daar waar je bang voor bent, lijkt ook te gebeuren, totdat je erachter komt dat je zelf degene bent die deze ervaring creëert. Zodra dit besef komt, verdwijnt de angstige ervaring als sneeuw voor de zon. En wij, engelen, begeleiden mensen hierin heel intens.

C: Dit brengt me op een volgend punt. Ik voelde tijdens die korte enge valervaring ook duistere aanwezigheden, alsof er allemaal oogjes in het donker naar me aan het loeren waren.

M: Daar waar mensen collectief bang zijn, trekt dit donkerte aan inderdaad. Je hebt het goed gevoeld. Maar weet dat het je niet kan raken. Je hoeft er niet bang voor te zijn. Door niet bang te zijn, kunnen ze niet aanhaken. En als je wel bang mocht zijn en ons, engelen, om hulp vraagt, zullen wij ervoor zorgen dat ze niet aanhaken. Er zijn meer engelen aanwezig dan ‘angstwezens’. Door dit te doorzien, te zien voor wat het is, bewijs je vele mensen en overgeganen een grote dienst. Via de ervaring die jij nu omschrijft, kunnen ze zien dat het ook anders kan.

Kortom: voor nu is het goed om te beseffen dat je nooit bang hoeft te zijn voor de dood. De dood is niet het definitieve einde. Het is allemaal een illusie. We zullen hier later nog uitgebreid over doorspreken.

C: Dank je wel, Michaël, voor je toelichting. Ik kijk uit naar je volgende les.

 

 

 

 

 

Geschenken van Michaël

Let’s get started

C: Hoi Michaël, gisteren was de aftrap en heb ik mezelf aan de wereld voorgesteld door deze website te lanceren. Waar gaan we het nu over hebben?

M: Over het gewoon maar beginnen en niet blijven hangen in voorbereiding. Vertel eens, hoe heb je het maken van de website beleefd?

C: Ik heb er niet zoveel over nagedacht eigenlijk en dat verbaast me wel. Ik kreeg al weken lang het idee door om deze website te gaan maken. Ik zag er tegenop, wist niet waar te beginnen. Ik maakte het heel moeilijk voor mezelf. Want wat als ik nou niet zou weten wat ik zou moeten schrijven?

Ik stelde het moment om er voor te gaan zitten steeds weer uit, want ja, ik heb het natuurlijk ook gewoon hartstikke druk met mijn werk en mijn kinderen. Maar gisterenavond voelde ik me vol vertrouwen. Alle twijfelstemmetjes in mijn hoofd stonden even uit en toen ben ik begonnen, gewoon aan de eettafel met alle drukte van mijn gezin om me heen. Hoezo zou ik me in stilte moeten afzonderen? ik doe gewoon wat ik doe. Het komt door mij heen. Ik hoefde alleen maar over een drempeltje heen. Ik heb er wekenlang tegenaan zitten hikken en gisterenavond was het ineens verdwenen.

M: Precies, en over dat drempeltje gaan we het hebben. Het is namelijk een fictief drempeltje. Het bestaat alleen maar in je hoofd en op sommige momenten is het ineens verdwenen. Enig idee hoe dat komt?

C: Het heeft te maken met mijn gevoel van eigenwaarde. Ik voelde me gisteren vol vertrouwen. Ik had een goede dag op het werk beleefd en ik had het gevoel dat alles op rolletjes liep. Ik kon de hele wereld aan voor mijn gevoel en toen ben ik gewoon begonnen.

M: Ik hoor je twee dingen zeggen, ten eerste het gevoel van vertrouwen en ten tweede het gevoel dat alles goed gaat. Vertrouwen zegt iets over je verwachting over de toekomst. En het gevoel van welbevinden, komt voort uit jouw positieve conclusies over de dingen die je om je heen meemaakt en hebt meegemaakt. Is de wereld om jou heen jou gunstig gezind of niet? Het is die inschatting van het heden en je positieve verwachting over de toekomst die je tot actie hebben aangezet.

C: Kortom, ik had gewoon een zonnige bui. En dus kan ik het beste al mijn moeilijke klusjes gaan doen als ik een zonnige bui heb.

M: Of gewoon zorgen dat je vaker een zonnige bui hebt.

C: Ja, dat klinkt heel gemakkelijk, maar zo voel ik me niet altijd.

M: Jammer Caroline, want dat kan namelijk wel. Het is een kwestie van instelling, van bereidwilligheid.

C: Ja, dat weet ik in theorie ook wel, maar in de praktijk lukt dat me vaak niet. Ik ben me daar dan wel van bewust, maar ik kan het niet keren. Moet ik het dan gaan faken? Fake it till you make it?

M: Nee, het gaat niet om je wilskracht, maar om je verlangen. En verlangen gaat over waardering. Alleen wat je waardeert, verlang je. Vraag je dus gewoon af waar je echt waarde aan hecht.

C: Kun je die even uitleggen? Dus als ik een rotbui heb, hecht ik dus eigenlijk waarde aan die rotbui en dat is de reden dat ik die rotbui dan ook heb? Nou, zo voelt het niet hoor. Ik ga dit echt niet bewust zitten willen. Blijkbaar doe ik dat dan onbewust.

M: En dus is het tijd om wakker te worden. En daarvoor is het belangrijk dat je inziet wat de waarde is van dit wakker worden. Heb je de bereidwilligheid om je eigen toestand naar een meer positief niveau te willen herwaarderen? Als je eenmaal de ervaring ermee opdoet dat het zo gemakkelijker voor je wordt om actie te ondernemen in plaats van eindeloos uit te stellen, wordt die keuze steeds gemakkelijker te maken, niet waar?

C: Ja, inderdaad. Dus toen ik gisteren die zonnige bui had, was ik dus gewoon bereid om mijn leven positiever in te zien, waardoor ik alles ook positiever zag.

M: Ja, en hier komen wij engelen in beeld. Wees bereidwillig en vraag ons om hulp, meer hoef je niet te doen. Je hoeft het niet zelf te doen op eigen wilskracht. Stel jezelf alleen maar open voor een meer positieve draai. En laat je eigen verwachtingen los, behalve de positieve verwachting dat er misschien wel eens iets mooiers zou kunnen komen, iets beters, iets waar jij nog niet aan had gedacht. Wij overzien meer dan jij, Caroline. Het is verstandig om het ons te vragen.

C: Ja, dat klopt. Ik had jullie inderdaad om hulp gevraagd.

M: Blijf dat in alle vertrouwen doen Caroline, je ziet nu tot wat voor positieve dingen dit allemaal leidt. Was je niet zenuwachtig om je tweede blog te schrijven?

C: Ik heb wel even een drempeltje gevoeld inderdaad, maar hij was al kleiner dan die drempel om de website te beginnen.

M: Zie hier. Je had gisteren al de positieve ervaring dat de website maken gemakkelijker was dan je dacht en je hebt vertrouwen in ons engelen en in de toekomst. Hierdoor was de drempel niet meer zo hoog.

En geloof mij maar dat vertrouwen in de engelen altijd wordt beloond met positieve ervaringen. Hoe rot de omstandigheden om je heen ook kunnen lijken, jij loopt rond met een big smile. Let’s get started!

 

 

 

 

 

Geschenken van Michaël

Welkom op internet

Toen ik afgelopen zomer in mijn dagboek aan het schrijven was, kwam er ineens een stem door. De stem stelde zich voor als aartsengel Michaël. Ik had altijd een beeld van Michaël als een grootse en belangrijke engel, maar zijn stem klonk helemaal niet groots en verheven en hij kwam ook niet met grote goddelijke boodschappen of zo. Zijn stem was daarentegen warm, toegankelijk en hartelijk, zoals je ontspannen met een vriend zou kletsen over van alles en nog wat.

En dat is wat we vanaf dat moment deden. Ik vertelde hem ’s ochtends  of ik lekker had geslapen en wat ik gedroomd had die nacht – als ik me dat nog kon herinneren -, ik deelde ’s avonds hoe mijn dag was verlopen en ik luchtte mijn hart wanneer ik ergens mee zat. Ik vroeg hem om advies en hulp en steeds kwam hij met verbluffend heldere antwoorden. Ik ben een bewonderaar van Een Cursus In Wonderen en ook hierin hielp hij me, om deze best moeilijk leesbare materie te kunnen begrijpen en integreren in mijn leven. Dit deed me beseffen dat deze stem toch echt niet een verzinsel van mijn eigen brein was, maar wel degelijk aartsengel Michaël.

Ik besloot onze gesprekken op te schrijven, zodat ik ze later zou kunnen nalezen. Soms kon ik mijn oren namelijk niet geloven of had ik juist de neiging om dingen niet te willen horen. Eenmaal opgeschreven, kon ik laten zakken wat hij nu eigenlijk gezegd had en er eventueel later bij hem op terugkomen. En zo groeide ons contact.

Ik kan met recht zeggen dat we een vriendschap hebben opgebouwd, waarin hij een warme steunende leraar voor me is, die me soms ook heel scherp op zaken kan wijzen die ik niet onder ogen wil zien.

Sinds ongeveer een maand spoort hij me steeds nadrukkelijker aan om onze gesprekken met de buitenwereld te delen. En ja, dat vind ik doodeng. Lange tijd heb ik zijn aansporingen genegeerd, maar nu is de tijd toch echt daar. Vanaf nu zal ik delen van onze gesprekken met jullie gaan delen.

C: Michaël, kun je me vertellen waar deze eerste blog over zal gaan?

M: Over jou, Caroline. En dat is voor vandaag even genoeg. Wat goed dat je deze stap nu eindelijk genomen hebt. Ik ben trots op je. Wacht maar af wat er verder gaat komen.

C: Dank je wel.