Luister naar je ingevingen!

M: Het wordt tijd dat je weer gaat luisteren naar je ingevingen.

C: Ik dacht dat ik dat deed door even niet te schrijven. Voor mijn gevoel was het voor mij tijd voor reflectie. Ik heb me de afgelopen week met andere dingen bezig gehouden en het schrijven losgelaten om er vervolgens vanaf een afstandje naar te kunnen kijken.

M: En wat heeft dat je opgeleverd?

C: De lessen die je met me behandeld hebt, zijn nu dieper in me verankerd. Dit heeft me zelfvertrouwen gegeven. Ik kan gemakkelijker de juiste woorden vinden om aan mijn vrienden en collega’s uit te leggen waar ik me mee bezig houd en wat ik belangrijk vind. En ik voel dat ik de boodschap uit Een Cursus In Wonderen beter begrijp en kan uitleggen.

M: Dat is een mooie observatie. En nu?

C: Je bedoelt dat ik het schrijven weer mag oppakken en dat ik hier al eerder mee had kunnen beginnen?

M: Ja dat bedoel ik. Wees eens eerlijk, wat hield je tegen?

C: Ik weet het niet. Ik voelde wel een drempel inderdaad, omdat ik niet echt inspiratie voelde. Ik kon je niet goed horen ook. En daarom concludeerde ik dat het schrijven even niet hoefde.

M: Heb je enig idee waarom je me niet goed hoorde?

C: Ik voelde dat ik was afgeleid en ik kon me niet goed op je afstemmen, maar ik heb niet helder hoe dat kwam. Wat in me opkomt is angst voor afwijzing. En dat vind ik vreemd, want ik heb juist gemerkt dat ik nu gemakkelijker met mensen kan delen wat ik doe. ik heb hier stappen in gemaakt.

M: Laten we zeggen dat het tijd is voor een volgende fase. De eerste tien blogs die je hebt geschreven waren een kennismaking met het schrijven op deze site. Nu gaan we een stapje verder. En hiervoor is het belangrijk dat je goed luistert.

C: Hmm, en ergens zag ik hier tegenop dus, zonder dat ik dit heel helder had. Goed, ik luister, wat wil je me vertellen?

M: Kom je angst onder ogen. Kijk ernaar. Het is belangrijk dat je terug gaat naar het moment dat je een situatie als angstwekkend hebt beoordeeld en je onder ogen ziet met welk doel je deze situatie hebt gecreëerd.

C: Je bedoelt de angst voor afwijzing waar ik het eerder over had?

M: Het geldt voor alle situaties waarin je op de één of andere manier weerstand ervaart, maar goed, neem deze maar als voorbeeld.

C: Ik zie voor me hoe ik buiten de groep val, hoe een cirkel van mensen zich sluit en ik geen toegang meer krijg. Ik ben bang dat mensen mijn contact met jullie maar stom vinden en dat ze denken dat ik dit gewoon zit te verzinnen.

M: Ga eens terug naar het moment dat je dit bent gaan denken en vraag je eens af wat je met deze gedachten trachtte te bereiken.

C: Nou ja, ik deed dit niet echt met voorbedachte rade hoor. Maar goed, als ik terug ga naar dat moment besef ik me dat ik voor andere mensen ben gaan invullen wat ze over me zouden kunnen denken. En waarom ik dit deed? Ik denk om mezelf ervan te weerhouden door te gaan met waar ik mee bezig ben, om mezelf van het volgen van mijn ingevingen te weerhouden.

M: Goed dat je dit beschrijft. Dit is precies waar het om draait namelijk. Op het moment dat je invult wat een ander over jou denkt, val je die persoon aan. Je gaat ervan uit dat deze persoon negatief over je denkt en dus beoordeel je hem of haar op een negatieve manier. Jij bent niet het slachtoffer van die ander, maar het is andersom. Jij valt de ander aan en berooft jezelf daardoor van je innerlijke vrede.

C: Ik heb dus altijd alleen maar mezelf ermee, want de ander is zich waarschijnlijk nergens van bewust.

M: Nee, hij of zij wordt hier wel degelijk ook negatief door beïnvloed, Caroline. Er zijn alleen maar verliezers in zo’n situatie. Daarom is het zo belangrijk dat je dit patroon leert keren. Ik wil je op het hart drukken om hier echt werk van te maken en al je gedachten kritisch onder de loep te nemen.

C: Je klinkt wel heel streng. Hoezo wordt de ander ook negatief beïnvloed? Kun je dit uitleggen?

M: In wezen is er geen ander, Caroline. Jullie zijn allen één, dus hoe je de aanval ook richt, hij heeft altijd op allen een negatief effect. En om wat specifieker te zijn, door jezelf klein te maken en dit gedrag tentoon te spreiden, laat je de ander geloven dat kleinheid daadwerkelijk bestaat. Jullie bevestigen steeds weer jullie eigen verzonnen en voor elkaar ingebeelde dader- en slachtofferfantasieën.

Maar wees blij, want ik kan je bij deze mededelen dat al jullie inbeeldingen en negatieve gedachten allemaal grote onzin zijn! Er is helemaal niets van waar! Jullie hebben je vergist! Je bent in wezen groots en machtig! Laat ons je leren wat dit betekent, want jullie weten het niet, anders hadden jullie je in de eerste plaats niet in deze situaties gebracht.

C: Ik snap het. Ik voel mezelf dus slachtoffer van een vermeende aanval van een ander, hoewel ik eigenlijk zelf degene ben die aanvalt. En dit heeft zowel op mezelf als op de ander een negatief effect. Ik versterk voor mezelf mijn eigen negatieve beeld en door mijn houding en gedrag laat ik de ander geloven dat het waar is, waardoor we ons allebei in dit beeld vergissen.

M: Precies en ik zal je uitleggen waarom dit zo desastreus is. Je gaf het in feite zelf al aan. Waarom doe je dit allemaal? Om jezelf ervan te weerhouden je ingevingen te volgen. Zou je deze wel volgen, dan zou je er al snel achter komen dat je beeld niet klopt en dan verander je het. Maar zolang je in angstgedachten blijft hangen, kom je niet tot dit bewustzijn. Je kiest zelf bewust voor angst om hiermee angst in stand te houden. Je bent je eigen saboteur en je geeft anderen ook dit voorbeeld. En dit is desastreus voor je innerlijke vrede.

Vraag ons je te helpen om met liefde naar een situatie te kijken, wanneer je weer op het punt staat deze op een negatieve manier te beoordelen. Je zult ontdekken dat dit je vrede geeft.

C: Waarom kies ik bewust voor angst, als ik weet dat dit me een rotgevoel geeft en ik ook weet dat het me vrede geeft als ik de situatie met liefde bezie?

M: Dit heeft te maken met de onderliggende grondangst dat dit ten koste gaat van je eigen identiteit. Met liefde kijken wil zeggen met heelheid kijken. Je zult erachter komen dat je niet bent wie je denkt dat je bent en dit is voor je ego heel bedreigend. Vraag ons daarom je op een zachte manier naar de vrede toe te leiden. We zullen je ingevingen brengen en het enige wat jij hoeft te doen is ze te volgen.

Kortom: luister naar je ingevingen!

C: Ok, nog een laatste vraag, Michaël, hoe weet ik zeker dat mijn ingevingen van jou afkomen? Meestal weet ik dit wel, maar wat maakt eigenlijk dat ik dit weet?

M: Je zult positieve ervaringen opdoen met het volgen van je ingevingen, omdat het je vrede brengt. Hoe vaker je dit ervaart, hoe zekerder je je zult voelen. Het is een kwestie van oefenen. Het zal je steeds duidelijker worden dat je jezelf te kort doet als je jezelf laat afdwalen. Je zult het op een gegeven moment niet meer willen.

C: Ik snap het. Ik ga ermee aan de slag. Dank je wel voor je duidelijke uitleg.