Wonderen herkennen

C: Goeiemorgen, Michaël. Van dit onderwerp word ik heel blij. Laten we het vandaag over wonderen hebben!

M: Wonderen zijn overal om je heen. De kunst is om ze te herkennen. Wonderen zijn uitingen van Liefde, dus alleen met een blik vol liefde kun je ze waarnemen.

C: Werken ze dan ook alleen maar als je ze kunt zien?

M: Wonderen zijn altijd werkzaam, hun werkzame kracht hangt niet af van jouw bewustzijn ervan. Het kunnen ervaren van de weldaad van het wonder hangt er wel vanaf.

C: Ik herinner me dat ik in mijn tweede blog schreef over het hebben van een zonnige bui en hoe je het leven dan positiever ziet. Dit is dus de bewustzijnstoestand om wonderen te kunnen zien. Dit klinkt heel logisch.

Maar ik kan me ook situaties herinneren waarin ik het even helemaal niet meer zag zitten en er juist op die momenten wonderen gebeurden, waardoor ik als bij toverslag uit mijn negatieve bui werd gehaald, bijvoorbeeld doordat ik net op dat moment een dierbare tegenkwam, iemand net dat woord sprak dat ik op dat moment nodig had, net dat liedje op de radio kwam of doordat ik juist op dat moment een grandioos idee kreeg.

M: Dit heeft alles te maken met het loslaten van je eigen overtuigingen en het open staan voor de blik van de liefde, al is het maar voor een fractie van een seconde. Op die momenten nodig je ons engelen uit om bij je te komen.

C: Aha, dus het gaat om deze ‘blik van de liefde’. Kun je hier meer over vertellen?

M: Liefde is de enige werkelijkheid die er is. Er is alleen maar liefde. Dat jij vaak wat anders ziet, ligt aan jou. Je vertroebelt je blik met allerlei lelijkheid waardoor de liefde niet meer zichtbaar is. We hebben het eerder al gehad over hoe jij je eigen waarneming creëert. Dat waar je bang voor bent, ervaar je juist. Dit geldt voor al je overtuigingen. Wat je denkt, zie je om je heen, omdat je alleen gefocust bent om datgene waar te nemen waar je in gelooft. En alleen wat je gelooft, waardeer je. En wat je waardeert, verlang je dus te zien.

Op het moment dat jij ervoor kiest iets anders te willen zien dan je gebruikelijke waarnemingen, stel je jezelf open voor een nieuwe waarneming. Het gaat dus om je verlangen om iets anders te willen zien, iets beters, iets mooiers. Vaak op de momenten waarop je het even niet meer ziet zitten, zoals jij het beschrijft, geef je jezelf over. Je verlangt iets beters en mooiers, maar zelf weet je niet meer hoe of wat. Juist op die momenten sta je open voor de blik van de liefde, enkel en alleen omdat je datgene wat het zicht op die liefde vertroebelde niet meer wilt. De liefde wordt dan gewoon zichtbaar.

C: Ik hoef dus niet mijn best te doen om heel bewust aan liefdevolle dingen te denken, ik hoef alleen maar te verklaren dat ik alles wat het zicht op de liefde vertroebelt, niet meer wil zien en dan verschijnt de liefde gewoon. En dat verschijnen van de liefde zie ik doordat er op die momenten wonderen gebeuren.

Maar hoe zit het dan met mensen die door een wonder uit een penibele situatie worden gered. Ik denk bijvoorbeeld aan de serie ‘I shoudn’t be alive’, waar mensen op een wonderbaarlijke manier rampen of ongelukken overleven wat eigenlijk niet mogelijk is. Deze mensen beschrijven niet altijd dat ze heel bewust bezig zijn met het loslaten van hun eigen overtuigingen. Vaak zijn ze juist druk bezig met overleven.

M: Ze zijn druk bezig met overleven, omdat ze ergens weten dat er een manier moet zijn om uit hun penibele situatie te komen, ook al weten ze niet hoe. Op die momenten spreken ze hun Goddelijke kracht aan. Ze laten hun gebruikelijke visie op zichzelf en waar een mens toe in staat is los en weten ergens dat ze groter zijn dan hun nietige menselijke lichaam. En dit is ook zo! Juist daarom zijn ze in staat tot bovenmenselijke prestaties.

Het wonder kan op die manier tot je komen. Het kan ook komen in de vorm van een helpende hand, bijvoorbeeld door mensen om je heen die op het juiste moment op de juiste plaats verschijnen of zogenaamde toevalligheden.

C: Of engelen, die ineens verschijnen?

M: Wie zegt, dat de helpende mensen waar ik het over heb, geen engelen zijn? Het kan allemaal.

Een derde uitingsvorm van een wonder is plotselinge helderheid. Dit kan komen in de vorm van een goed idee, maar ook in de vorm van vergeving. En hiermee bedoel ik dat je jezelf of een ander, die je eerst nog veroordeelde, ineens kunt zien in een ander licht. Letterlijk zie je de liefde in die persoon. Al de lagen van lelijkheid, haat of veroordeling die je eerder in die persoon had gezien, vallen weg, en de liefde wordt zichtbaar.

C: Oh, die vind ik wel heel mooi. Ik vind vergeving soms best lastig. Vooral waar het om mezelf gaat. Ik ben best geneigd om mild te zijn naar een ander, al zeg ik het zelf, maar ik ben keihard voor mezelf. Oh, wat vind ik mezelf soms stom. En dan ben ik druk bezig om mezelf te vergeven, wat natuurlijk voor geen meter lukt. En op die momenten zeg je altijd tegen mij: ‘meid, vraag het mij en ga gewoon iets leuks doen’. In feite zeg je dat ik het los moet laten. Je best doen om te vergeven heeft geen zin. Vergeven is loslaten, de dingen zien voor wat ze zijn en het wonder toelaten. De lelijke lagen vallen af en de liefde wordt moeiteloos zichtbaar.

M: Precies.